Αλμύρα η
ζωή, γεύση μεστή
που το φιλί
σου ήλθε και γλύκανε
ευχή της γης
,ευχή ουρανού
τα σπλάχνα
μου εμύρανε.
Ένας πρωτόγνωρος
χορός,
και η ψυχή ν’
ακκίζεται σ’ ό,τι φτερούγισμά σου
Νότες
προβάλλουνε σαν φως.
Αγγελικό αγλάϊσμα
φαντάζει το άκουσμά σου.
Κάθε μου
σκέψη και ευχή ως φυλαχτό να γίνει
και η
προσευχή μου βάλσαμο
στου πόνου
την οδύνη.
Και όσα δεν
έζησα εγώ,
να δεις να προσπεράσεις.
Συνοδοιπόρο
τον Χριστό τ’ άδυτα να δαμάσεις..
Στο Νίκο μου
Χρύσα
Φραγκούλη
Έκδοση Ένωση
Γυναικών Ελλάδος Παράρτημα Κω – Γυναικών έργα - Μάρτιος 2010
