“Η βοή ενός κοχυλιού” από την Χρύσα Φραγκούλη

Ετικέτα: ΠΟΙΗΣΗ

✿⊱╮Υπάρχει στη θάλασσα ένα κοχύλι.

Το βούισμά του με δυσκολία ακούγεται.

Μοιάζει όμως να έχει ζωή μέσα του.

Κοντά στη θάλασσα τόσο κοντά που νομίζεις ότι την αγκαλιάζει.

Μέσα της δεν ζει.. κι έξω αργοπεθαίνει

Ψάχνει τον ήλιο.. μα ο ήλιος καίει..

Κοιτά το φεγγάρι.. δεν είναι αρκετό να το φωτίσει.

Κοιτά  τ’ αστέρια.. Λαμπυρίζουν ψεύτικα σαν τη χρυσή άμμο.

Τρεμοσβήνουν..

Κοιτάζει για το λουλούδι του. Ζήλεψε τον μικρό πρίγκιπα.

Όμως δεν μπορεί να περπατήσει. Μένει στάσιμο ακίνητο στο χρόνο και στον τόπο.

Κάπου κάπου κάθε καλοκαίρι.. ακούει ένα κελάιδισμα

Τρομάζει σωπαίνει ταράζεται φοβάται.

Ήρθαν πουλιά απ’ τις  μακρινές θάλασσες.. Πρέπει ν’αντέξει κι αυτό το καλοκαίρι.

Πρέπει να πάρει δυνάμεις.. μα από πού  να τις αντλήσει;

Τα ξόρκια και τα μαγικά είναι στα παραμύθια.

Αν μπορούσε να πετάξει!!

Νιώθει την άμμο πάνω του βαριά..χάνεται στη δύνη της.. κλαίει, σπαράζει ζητά βοήθεια όμως κανείς δεν ακούει. Κανείς δεν το βλέπει..

Χάνεται..χάνεται κι ελπίζει

Σε μια θάλασσα που δεν θα το τρομάζει

Σ’ έναν ήλιο που δεν θα το καίει

Σ’ έναν αγέρα που δεν θα το παγώνει

Σ’ ένα φεγγάρι  λαμπερό ικανό να τ’ οδηγήσει

Σ’ ένα αστέρι που θα φωτίζει μόνο για εκείνο.✿⊱╮

Χρύσα Φραγκούλη